سلام به همه دوستای قشنگم ??
حالتون چطوره؟ چقدر به اهدافتون نزدیک شدین ؟ چه روزیو پشت سر گذاشتین ؟
بنظر من بزرگترین خیانتی که بشر در حق خودش میکنه اینه که میگه :«از این پل بگذرم دیگه زندگیم شیرینه ، این دغدغه حل بشه دیگه خوشبختم ، به این هدف برسم دیگه تمومه .....»
صدالبته که اینطور نیست !
ما چه قبل رسیدن به اهدافمون ، چه بعدش ، چه در طی راه سختی میکشیم !
اصلا باشه رسیدی به این هدف ،فکر میکنی طبع بی نهایت طلب وجودت تورو راحت میذاره ؟ یه هدف جدید میچینی برا خودت و دوباره روزی از نو !
دوباره وقتی داری راه رو طی میکنی آه و ناله و شکوه راه میفته ،
گله و دغدغه هست ،
هی دوست داری برسی تهش ، ولی وقتی میرسی انگار بازم تشنه ای ،
دوست داری به بالاتر ها برسی ....
میدونین اگه ما باور کنیم زندگیامون بر پایه همین اهدافمون هست و در کل دوران زندگی گرفتار این سیکل ها میشیم
دیگه سختی راه معنی نداره ! دیگه عذاب آور نیست قدم گذاشتن تو راه خواسته هامون !
چون دیگه میدونیم ما ها آفریده شدیم که هدف داشته باشیم ،
براشون تلاش کنیم و بریم سراغ پله های بعدی
دیگه نه از تلاش کردن ، نه از مسیر و نه از هیچ چیز دیگه ای نمیترسیم?
چقدر شیرینه اگه این سختی و تلاشی که قراره انجام بدیم رو انتخاب کنیم : سختی برای رسیدن به رویاهامون یا سختی و عذاب برای نرسیدن ؟?
#شلوار?
مشاهده پیوست 12129