اندکی شعر🌱

[بارونِ بهاری؛]

چون کودکی که بر لبِ ساحل دویده است
پیداست ردِ پاي تو بر شعرهاي من

 

[بارونِ بهاری؛]

شاید اشتیاق فراوان من بود که تو را ترساند
من در نامهربانی تو هم خود را مقصر میدانم.

 

[بارونِ بهاری؛]

تا آمدم از وعده‌ی دیدار بپرسم
لب‌های تو محدود به اما و اگر شد

 

[بارونِ بهاری؛]

دو چشم مست تو شهری به غمزه‌ای ببرند
کرشمه تو جهانی به یک نظر گیرد

 

[بارونِ بهاری؛]

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

 

[بارونِ بهاری؛]

دردی از حسرت دیدار تو دارم که طبیب
عاجز آمد که مرا چاره‌ی درمان تو نیست .

 

[بارونِ بهاری؛]

«باد پیراهن کشید از دست گل ها ناگهان
عطر نیلوفر فراوان شد ، گمان کردم تویی!»

 

[بارونِ بهاری؛]

ما مردمان خانه بدوشیم و خوش نشین
نی زان گروه خانه نگهدار عالمیم

 

[بارونِ بهاری؛]

قول دادم به کسی غیر تو عادت نکنم
از غم‌انگیزی این عشق شکایت نکنم

 

[خانوم نویسنده]

پس از این با کسی غیر از خودم همدم نخواهم شد
غم خود میخورم غمخوار نامحرم نخواهم شد

 

[اوج_آسمان]

بی محابا بغلم کن وسط مردم شهر
بخدا عشق به رسوا شدنش می ارزد.......

 

[اوج_آسمان]

من تماشای تو میکردم و غافل بودم
کز تماشای تو، خلقی به تماشای من اند....

 

[اوج_آسمان]

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد
لب تو میوه ممنوع، ولی لب هایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد....

 

[بارونِ بهاری؛]

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد
لب تو میوه ممنوع، ولی لب هایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد....

فاضل:‌)))

 

[اوج_آسمان]

فاضل:‌)))

♥

 

[اوج_آسمان]

به دوراهی مانده ام از بس که زیبائی نگار

غرق رخسارت شوم یا محو زُلفان سیاه؟

 

[اوج_آسمان]

اصفهان با آن همه وسعت شده نصف جهان

یک وجب قد داری و کل جهانم گشته ای..

 

[بارونِ بهاری؛]

به دوراهی مانده ام از بس که زیبائی نگار

غرق رخسارت شوم یا محو زُلفان سیاه؟

:‌))))))عالی بود

 

[اوج_آسمان]

:‌))))))عالی بود