Nima
Guest
قانون مجازات اسلامی ، ماده 621 تا 630
ماده ۶۲۱ ـ كندن دندان لق يا تركخورده كه منفعت آن باقي است، موجب ديه همان دندان و در غير اين صورت موجب اَرش است.
ماده ۶۲۲ ـ شكستن آن مقدار از دندان كه نمايان است با بقاي ريشه، ديه همان دندان را دارد و اگر كسي بعد از شكستن مقدار مزبور ريشه را بكند، خواه مرتكب كسي باشد كه مقدار نمايان دندان را شكسته است يا ديگري، اَرش تعيين ميشود.
تبصره ۱ ـ شكستن مقداري از قسمت نمايان دندان به همان نسبت ديه دارد.
تبصره ۲ ـ هرگاه قسمتي از دندان كنده شده در اثر جنايت يا عارضهاي قبلاً از بين رفته باشد به همان نسبت از ديه دندان كاهش مييابد.
ماده ۶۲۳ ـ در كندن دندان شيري يكصدم ديه كامل ثابت است مگر اينكه كندن آن موجب گردد دندان دائمي نرويد كه در اينصورت بايد ديه كامل دندان دائمي پرداخت شود. تبصره ـ شكستن، معيوب كردن و شكافتن دندان شيري موجب اَرش است.
ماده ۶۲۴ ـ با كنده شدن دندان دائمي ديه همان دندان ثابت ميشود، اگرچه دوباره در محل آن، دندان ديگري برويد و مانند سابق شود و چنانچه شخصي دندان روييده شده را دوباره بكند، بايد ديه كامل همان دندان را بپردازد.
ماده ۶۲۵ ـ هرگاه به جاي دندان كنده شده دندان ديگري يا همان دندان قرار گيرد و مانند دندان اصلي داراي حس و حيات شود، كندن آن، ديه همان دندان را دارد لكن اگر داراي حس و حيات نباشد، كندن آن موجب ضمان مالي است.
مبحث هشتم ـ ديه گردن
ماده ۶۲۶ ـ كج شدن و خميدگي گردن در اثر شكستگي درصورت عدم بهبودي و باقي ماندن اين حالت موجب ديه كامل و درصورت بهبودي و زوال حالت خميدگي و كج شدگي موجب اَرش است.
ماده ۶۲۷ ـ شكستگي گردن بدون كج شدن و خميدگي آن موجب اَرش است.
ماده ۶۲۸ ـ جنايت بر گردن كه مانع فرو بردن يا جويدن غذا و يا نقص آن و يا مانع حركت گردن شود موجب اَرش است.
مبحث نهم ـ ديه فك
ماده ۶۲۹ ـ قطع كردن و يا از بين بردن دو استخوان چپ و راست فك كه محل رويش دندانهاي پايين است، ديه كامل، هر كدام از آنها نصف ديه كامل و مقداري از آنها به همان نسبت ديه دارد.
ماده ۶۳۰ ـ ديه فك، مستقل از ديه دندان و ساير اعضاء است و اگر با فك، دندان يا غير آن از بين برود يا آسيب ببيند هر كدام ديه يا اَرش جداگانه دارد.
ماده ۶۲۱ ـ كندن دندان لق يا تركخورده كه منفعت آن باقي است، موجب ديه همان دندان و در غير اين صورت موجب اَرش است.
ماده ۶۲۲ ـ شكستن آن مقدار از دندان كه نمايان است با بقاي ريشه، ديه همان دندان را دارد و اگر كسي بعد از شكستن مقدار مزبور ريشه را بكند، خواه مرتكب كسي باشد كه مقدار نمايان دندان را شكسته است يا ديگري، اَرش تعيين ميشود.
تبصره ۱ ـ شكستن مقداري از قسمت نمايان دندان به همان نسبت ديه دارد.
تبصره ۲ ـ هرگاه قسمتي از دندان كنده شده در اثر جنايت يا عارضهاي قبلاً از بين رفته باشد به همان نسبت از ديه دندان كاهش مييابد.
ماده ۶۲۳ ـ در كندن دندان شيري يكصدم ديه كامل ثابت است مگر اينكه كندن آن موجب گردد دندان دائمي نرويد كه در اينصورت بايد ديه كامل دندان دائمي پرداخت شود. تبصره ـ شكستن، معيوب كردن و شكافتن دندان شيري موجب اَرش است.
ماده ۶۲۴ ـ با كنده شدن دندان دائمي ديه همان دندان ثابت ميشود، اگرچه دوباره در محل آن، دندان ديگري برويد و مانند سابق شود و چنانچه شخصي دندان روييده شده را دوباره بكند، بايد ديه كامل همان دندان را بپردازد.
ماده ۶۲۵ ـ هرگاه به جاي دندان كنده شده دندان ديگري يا همان دندان قرار گيرد و مانند دندان اصلي داراي حس و حيات شود، كندن آن، ديه همان دندان را دارد لكن اگر داراي حس و حيات نباشد، كندن آن موجب ضمان مالي است.
مبحث هشتم ـ ديه گردن
ماده ۶۲۶ ـ كج شدن و خميدگي گردن در اثر شكستگي درصورت عدم بهبودي و باقي ماندن اين حالت موجب ديه كامل و درصورت بهبودي و زوال حالت خميدگي و كج شدگي موجب اَرش است.
ماده ۶۲۷ ـ شكستگي گردن بدون كج شدن و خميدگي آن موجب اَرش است.
ماده ۶۲۸ ـ جنايت بر گردن كه مانع فرو بردن يا جويدن غذا و يا نقص آن و يا مانع حركت گردن شود موجب اَرش است.
مبحث نهم ـ ديه فك
ماده ۶۲۹ ـ قطع كردن و يا از بين بردن دو استخوان چپ و راست فك كه محل رويش دندانهاي پايين است، ديه كامل، هر كدام از آنها نصف ديه كامل و مقداري از آنها به همان نسبت ديه دارد.
ماده ۶۳۰ ـ ديه فك، مستقل از ديه دندان و ساير اعضاء است و اگر با فك، دندان يا غير آن از بين برود يا آسيب ببيند هر كدام ديه يا اَرش جداگانه دارد.