وقتی که چند بار ماژیکامو خونه جا گذاشتم و از معلم قرض می‌گرفتم و بهم گفت انقد خسیسی که از ماژیکای من استفاده میکنید
معلمم بهم گفت بی انگیزه درصورتی ک من با انگیزه تمام داشتم درس می‌خواندم
بار ها جلو بچه ها ضایعم کرد
بار ها بلند بلند درباره بلوغم باهام صحبت کرد جوری که هروقت حرف بلوغ میشد همه با نگاه تمسخر آمیزی نگاهم میکردن چون اونسال تو کلاس فقط سه بلوغی داشتیم
که اون دوتا نگفتن به معلممون
ایکاش منم نمیگفتم
شاید باور نکنید ولی تک تک روزای سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ صبح با گریه از خونه میزدم بیرون ظهر با گریه میرفتم خونه
و شب با گریه می‌خوابیدم
خدا لعنتش کنه زنیکه عوضیو
چه شب هایی که من با حرفای داغون کننده این معلم من سپری نکردم
یعنی در اینحد که آرزوم شده بود سریع ده خرداد شه
و مدرسه تموم شه
روز کارنامه به مامانم گفت دیدی خواستن توانستن است؟
درصورتی که من همیشه همون جوری درس می‌خواندم
