Luna
Guest
? #نکات_زیارت_آل_یس 14
?السَّلامُ عَلَیْكَ فِی اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَی وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّی... سلام بر تو آن هنگام كه شب در اوج تاریكی قرار می‌گیرد و هنگامی كه روز در اوج روشنایی، خود را می‌نمایاند.
✍ كسی كه می‌خواهد از جهنّم اَنانیّت خارج شود، می‌داند كه باید در سراسر روزگارش چشم بر آن حضرت بیندازد،
? و در این توجّه، روز و شب نشناسد و بداند با گوشه چشم اوست كه این انانیت به بی‌نام و نشانی تبدیل می‌شود
? حجاب اَنانیّت و توجه به خود، غلیظ‌ترین حجاب‌هاست و برای رهایی از آن یك راه بیشتر نیست و آن مددِ خم ابروی آن كسی است كه سراسر وجودش بندگی است و اصلاً انانیتی ندارد.
? با این سلام‌ها سر رشته ارتباط با آن حضرت محکمتر می شود تا او نیز از عنایات خودش ما را محروم نگرداند.
?السَّلامُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُون
سلام بر تو ای امام امانت دار و امین!
? مسلّما خداوند امانت‌های خاصی دارد كه هركس ظرفیت پذیرش آن را ندارد و تو امانت‌های خاص خداوند را در نزد خود داری.
در این فراز نظر ما به اماناتی متوجه می شود كه در نزد آن حضرت هست و باید آماده شویم که ما را از داشتن آن‌ها برخوردار كنند، تا بتوانیم با اسماء خاص الهی، حضرت «الله» را عبادت كنیم،
? توجه و تمركز و دلدادگی به انسان كامل، شرط برخوردار شدن از نور اسماء الهی است كه در نزد ما به صورت بالقوه به امانت گذارده‌اند، امام(ع) جان جهان و حامل همه‌ی اسراری است كه خداوند با بندگانش در میان می‌گذارد.
قلب مبارك حضرت که محلّ تجلیات تامّه اسماء الهی است، مقصد اصلی جان انسان هاست و هماهنگی با رضا و خشم قلب مقدس او، راه نزدیكی به آن امانات الهی است كه همان اسماء الهی باشد
? این سلام بر امانت‌دار و امین اسماء الهی، امید را بر می‌انگیزاند تا ما از آن امانات محروم نگردیم، پس سلام بر امامی كه وجود مقدسش حامل و امانت‌دار آینه‌های نمایش حق است....
?السَّلامُ عَلَیْكَ فِی اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَی وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّی... سلام بر تو آن هنگام كه شب در اوج تاریكی قرار می‌گیرد و هنگامی كه روز در اوج روشنایی، خود را می‌نمایاند.
✍ كسی كه می‌خواهد از جهنّم اَنانیّت خارج شود، می‌داند كه باید در سراسر روزگارش چشم بر آن حضرت بیندازد،
? و در این توجّه، روز و شب نشناسد و بداند با گوشه چشم اوست كه این انانیت به بی‌نام و نشانی تبدیل می‌شود
? حجاب اَنانیّت و توجه به خود، غلیظ‌ترین حجاب‌هاست و برای رهایی از آن یك راه بیشتر نیست و آن مددِ خم ابروی آن كسی است كه سراسر وجودش بندگی است و اصلاً انانیتی ندارد.
? با این سلام‌ها سر رشته ارتباط با آن حضرت محکمتر می شود تا او نیز از عنایات خودش ما را محروم نگرداند.
?السَّلامُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُون
سلام بر تو ای امام امانت دار و امین!
? مسلّما خداوند امانت‌های خاصی دارد كه هركس ظرفیت پذیرش آن را ندارد و تو امانت‌های خاص خداوند را در نزد خود داری.
در این فراز نظر ما به اماناتی متوجه می شود كه در نزد آن حضرت هست و باید آماده شویم که ما را از داشتن آن‌ها برخوردار كنند، تا بتوانیم با اسماء خاص الهی، حضرت «الله» را عبادت كنیم، ? توجه و تمركز و دلدادگی به انسان كامل، شرط برخوردار شدن از نور اسماء الهی است كه در نزد ما به صورت بالقوه به امانت گذارده‌اند، امام(ع) جان جهان و حامل همه‌ی اسراری است كه خداوند با بندگانش در میان می‌گذارد.
قلب مبارك حضرت که محلّ تجلیات تامّه اسماء الهی است، مقصد اصلی جان انسان هاست و هماهنگی با رضا و خشم قلب مقدس او، راه نزدیكی به آن امانات الهی است كه همان اسماء الهی باشد ? این سلام بر امانت‌دار و امین اسماء الهی، امید را بر می‌انگیزاند تا ما از آن امانات محروم نگردیم، پس سلام بر امامی كه وجود مقدسش حامل و امانت‌دار آینه‌های نمایش حق است....
