برای ایجاد تفکر انتقادی در کودکان چه کار کنیم؟

[من و دوتا پسرام]

*

واقعیت آن است که تفکر انتقادی بیش از هر چه باید در مدارس پرورش و شکوفا شود. ما پدر مادرها باید بتوانیم زمینه تفکر انتقادی را در بچه‌هایمان مهیا کنیم.

زودتر دست به کار شوید: هر چند ممکن است کودکان خردسال برای فراگیری دروس زندگی در قالب منطق رسمی آمادگی کافی نداشته باشند، اما شما می‌توانید روند ساده نتیجه‌گیری را به آنها آموزش دهید. تنها لازم است با فرزندتان گفت‌وگوهای رفت و برگشتی انجام دهید.

برای مثال اگر مایل به شرکت در برنامه‌ای خاص یا پوشیدن لباس منتخب شما نیست، از او بخواهید دلایل خود را برایتان توضیح دهد.

با این تمرین کودک به مرور زمان می‌آموزد که علاوه بر *ریشه‌یابی نتیجه‌گیری‌های خود*
علل ذکر شده توسط دیگران را هم ارزیابی کند.

پس به او *فرصت تصمیم‌گیری* بدهید و درهنگام تصمیم‌گیری، اجازه دهید به اندازه کافی فکر کند، دلایلش را بگوید و کاری را که درست می‌داند عملی کند.
به جای او تصمیم نگیرید فقط راهنمایی‌های لازم را به او بدهید و خطرات و هشدارهای لازم را بگویید.

تعصب و اجبار به خرج ندهید: *آموزش تفکر انتقادی* نیازمند ارائه یک سری دستورالعمل های مشخص به کودکان و ملزم ساختن آنها با پیروی از این متدها است.
اما باید مراقب باشید که در این حیطه هیچ گونه رفتار تعصب‌آمیز و یا توام با اجبار از خود نشان ندهید. اگر کاری را از کودک خود می‌خواهید، همیشه دلیل آن را نیز شرح دهید.

کودکان را به *پرسش* تشویق کنید: پرسش اساس تفکر انتقادی است.
پرسشگری توانمندی ذهنی کودکان را افزایش می‌دهد و یادگیری را برای آن‌ها مفرح و مهیج می‌کند.
از طریق پرسش کردن، کودکان نقش فعال بیشتری در تفکر نقادانه و استدلال پیدا می‌کنند. پس:

از کودکان پرسش‌هایی بپرسید که می‌دانید جوابشان را می‌دانند. اجازه دهید آن‌ها احساس کنند که خودشان جواب را یافته‌اند؛

فضای یادگیری را برای ایده‌هایی که آن‌ها می‌دهند باز بگذارید. اجازه دهید تا آن‌ها در تجربه ایده‌های جدید راحت باشند و از خطا کردن، نترسند؛

جواب اشتباه را به عنوان یک فرصت یادگیری تلقی کنید. هرگز کودک خود را به خاطر جواب اشتباه سرزنش نکنید؛


محتوای مادرانه ها