یه نقاش ایتالیایی هست اسمش کارلوتیه
اون زیبایی رو اینطور تعریف کرده...
میگه:
«زیبایی مجموعهاى از اجزائیه که آنچنان باهم هماهنگ هستن که نیازی نیست چیزی دیگهای بهشون اضافه بشه، برداشته بشه و یا جایگزین بشه...
و این چیزیه که تو هستی...
تو زیبایی...»