ساحلم
Guest
۱. واکین فینیکس در فیلم جوکر (Joker)
- کارگردان: تاد فیلیپس
- محصول: ۲۰۱۹
چالشهای فینیکس در کاهش وزن خلاصه نشد. او برای اینکه ابعاد مختلف شخصیت آرتور فلک را درک کند و به تصویر بکشد، سختیهای زیادی کشیده و مجبور شده خودش را جای مردی مثل او بگذارد و شخصیت ویژهای خلق کند. فینیکس مدتی مشغول مطالعه دربارهی افرادی شد که دست به ترور میزدند و آدمها را جلو انظار عمومی به قتل میرساندند. ولی همزمان حواسش بود که درگیر کلیشهها نشود و کاراکتری خلق نکند که در دستهبندی خاصی قرار میگیرد. «دلم میخواست آزادی عمل داشته باشم تا شخصیتی خلق کنم که تعریف شدنی نیست؛ جوری نباشد که روانشناسها نگاهش کنند و بگویند این مربوط به فلان دستهی شخصیتی است و با این چارچوب تعریف میشود.»
۲. ان هاتوِی در فیلم بینوایان (Les Misérables)
- کارگردان: تام هوپر
- محصول: ۲۰۱۲
ان هاتاوی برای اینکه از نظر فیزیکی و جسمی به نقش فانتین نزدیک شود مجبور بود ماهها فقط بلغور و کلم بخورد. «از نظر روانی و جسمی احساس کمبود شدید میکردم. وقتی برمیگشتم خانه نسبت به همه چیز حساسیت زیادی داشتم و نمیتوانستم آشوبهای دنیای بیرون را تحمل کنم. انگار همه چیز بار سنگینی روی دوشم میگذاشت و حالم را به هم میریخت. چندین هفته طول کشید تا به خودم برگردم.»
۳. هیث لجر در فیلم شوالیه تاریکی (The Dark Knight)
- کارگردان: کریستوفر نولان
- محصول: ۲۰۰۸
هیث لجر همچنین تأیید کرد که آماده شدن برای نقش جوکر او را بیخواب کرده و نظم زندگیش را به هم ریخته: «هفتهی پیش هر شب بیشتر از دو ساعت نتوانستم بخوابم. نمیتوانستم جلو فکرهایم را بگیرم. بدنم بهشدت خسته بود و ذهنم بیوقفه کار میکرد.»
هیث لجر در شوالیه تاریکی اجرایی بینقص و شگفتانگیز به نمایش گذاشت و همه زبان به تحسین او گشودند، اما متأسفانه خودش دیگر در بین ما نبود که نتیجهی زحمات و فداکاریهایش را ببیند و اولین اسکارش را دریافت کند.
بهایی که لجر برای نقشش پرداخت سنگینتر از این حرفها بود.
۴. کیت وینسلت در فیلم کتابخوان (The Reader)
- کارگردان: استیفن دالدری
- محصول: ۲۰۰۸
۵. آدرین برودی در فیلم پیانیست (The Pianist)
- کارگردان: رومن پولانسکی
- محصول: ۲۰۰۲
آدرین برودی در مصاحبهای که سال ۲۰۱۷ داشت از این گفت که هنوز و بعد از گذشته یک دهه و نیم از فیلم، نقش اشپیلمان را فرموش نکرده و تأثیر شگرفی که روی ذهن و روانش گذاشته از بین نرفته: «تا یک سال بعد از پیانست افسرده بودم. با اینکه خودم تا آن موقع افسردگی نداشتم. فقط هم افسردگی نبود، انگار داشتم سوگواری میکردم. به خاطر این فیلم و داستان تکاندهندهاش آزار دیده بودم و آگاهی از فجایع آن دوران زندگیام را به هم ریخته بود