آیلا
⭐⭐⭐ملکه⭐⭐⭐
- عضویت
- May 2, 2023
- جنسیت
- خانم
راه های انتقال بیماری تب کریمه گنگو و درمان ها و علائم این بیماری
طبق شواهد موجود، کنه‌های ایکسودید یا سخت می‌توانند از طریق نیش زدن به عنوان ناقل عمل کنند. علاوه بر این، ممکن است ویروس تب کریمه کنگو از طریق تماس با بافت یا خون حیوانات آلوده به خصوص انواع دام در زمان ذبح به انسان منتقل شود.
بسیاری از حیوانات اهلی یا وحشی (از جمله گاو، گوسفند و بز) می‌توانند میزبان این ویروس باشند. ویروس تب کریمه کنگو همچنین از طریق تماس با خون یا مایعات بدن آلوده از فردی به فرد دیگر، به خصوص در مراکز بیمارستانی با بھداشت ضعیف، سرایت می‌کند. اصولا کادر درمان، کارگران کشتارگاهھا و دامداران بیشتر از همه در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. باید گفت که یک ویروس خاص است که به راحتی از راه نیش کنه سخت یا تماس با بافتهای آلوده منتقل می‌شود.
علائم تب خونریزی دهنده کریمه کنگو چیست؟
سردرد٬سرگیجه٬ تب شدید٬ درد کمر یا گردن درد مفاصل٬ دردهای عضلانی٬ دل درد٬ استفراغ٬ اسھال٬ چشم‌های قرمز یا دردناک و... نام برد.
علائم و نشانه ها تب کریمه کنگو چیست؟
طول دوره انکوباسیون بستگی به نحوه کسب ویروس دارد. به دنبال عفونت توسط گزش کنه ، دوره کمون معمولاً یک تا سه روز و حداکثر 9 روز است. دوره کمون بدنبال تماس با خون یا بافتهای آلوده معمولاً پنج تا شش روز و حداکثر مستند آن 13 روز است.
شروع علائم ناگهانی ، همراه با تب ، میالژی ، (درد عضلانی) ، سرگیجه ، گردن درد و سفتی ، کمردرد ، سردرد ، چشم درد و فوتوفوبیا (حساسیت به نور) است. ممکن است در اوایل حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، شکم درد و گلو درد وجود داشته باشد ، به دنبال آن نوسانات خلقی شدید و گیجی ایجاد شود. بعد از دو تا چهار روز ، ممکن است تحریک با خواب آلودگی ، افسردگی و سستی جایگزین شود ، و درد شکم ممکن است در ربع فوقانی سمت راست قرار گیرد ، با کبد قابل تشخیص (بزرگ شدن کبد).
سایر علائم بالینی عبارتند از تاکی کاردی (ضربان قلب سریع) ، لنفادنوپاتی (بزرگ شدن غدد لنفاوی) و بثورات پتشیال (بثورات ناشی از خونریزی در پوست) در سطوح مخاط داخلی ، مانند دهان و گلو و روی پوست. پتشی ممکن است جای خود را به بثورات بزرگتر به نام اکیموز و سایر پدیده های خونریزی دهد. معمولاً شواهدی از هپاتیت وجود دارد و بیماران شدیداً بیمار پس از روز پنجم بیماری ممکن است دچار تخریب سریع کلیه ، نارسایی ناگهانی کبد یا نارسایی ریوی شوند.
میزان مرگ و میر ناشی از CCHF تقریباً 30٪ است که مرگ در هفته دوم بیماری اتفاق می افتد. در بیمارانی که بهبود می یابند ، بهبود به طور کلی از روز نهم یا دهم پس از شروع بیماری آغاز می شود.
راه های تشخیص بیماری کریمه کنگو
عفونت ویروس CCHF را می توان با چندین آزمایش آزمایشگاهی مختلف تشخیص داد:
سنجش ایمنی جاذب مرتبط با آنزیم (ELISA)
تشخیص آنتی ژن
خنثی سازی سرم
روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ترانس کریپتاز معکوس (RT-PCR)
جداسازی ویروس توسط کشت سلولی
در بیماران مبتلا به بیماری کشنده و همچنین در بیماران در چند روز اول بیماری ، معمولاً پاسخ آنتی بادی قابل اندازه گیری مشاهده نمی شود و بنابراین تشخیص در این افراد با تشخیص ویروس یا RNA در نمونه های خون یا بافت حاصل می شود.
آزمایشات روی نمونه های بیمار خطر بیولوژیکی شدیدی را نشان می دهد و فقط باید در حداکثر شرایط مهار بیولوژیکی انجام شود. با این حال ، اگر نمونه ها غیرفعال شده باشند (به عنوان مثال با ویروسیدها ، اشعه گاما ، فرمالدئید ، گرما و غیره) ، می توان آنها را در یک محیط اساسی ایمنی زیستی دستکاری کرد.
داروی ضد ویروسی ریباویرین برای درمان عفونت CCHF با فواید آشکار استفاده شده است. به نظر می رسد هر دو فرمول دهانی و وریدی موثر باشند.
پیشگیری و کنترل از بیماری تب کریمه کنگو :
پیشگیری یا کنترل عفونت CCHF در حیوانات و کنه ها دشوار است زیرا چرخه کنه-حیوان-کنه معمولاً مورد توجه قرار نمی گیرد و عفونت در حیوانات اهلی معمولاً مشخص نیست. علاوه بر این ، بردارهای کنه بسیار زیاد و گسترده هستند ، بنابراین کنترل کنه با استفاده از قارچ کش (مواد شیمیایی برای از بین بردن کنه) فقط یک گزینه واقعی برای امکانات تولید دام مناسب است.
به عنوان مثال ، به دنبال شیوع یک کشتارگاه شترمرغ در آفریقای جنوبی (که در بالا به آن اشاره شد) ، تدابیری اتخاذ شد تا اطمینان حاصل شود که شترمرغ ها به مدت 14 روز در ایستگاه قرنطینه قبل از کشتار بدون کنه باقی مانده اند. این امر خطر ابتلا به حیوان را در هنگام ذبح کاهش داده و از ابتلای انسان به افراد در تماس با دام جلوگیری می کند.
توجه : هیچ واکسنی برای استفاده در حیوانات وجود ندارد.
طبق شواهد موجود، کنه‌های ایکسودید یا سخت می‌توانند از طریق نیش زدن به عنوان ناقل عمل کنند. علاوه بر این، ممکن است ویروس تب کریمه کنگو از طریق تماس با بافت یا خون حیوانات آلوده به خصوص انواع دام در زمان ذبح به انسان منتقل شود.
بسیاری از حیوانات اهلی یا وحشی (از جمله گاو، گوسفند و بز) می‌توانند میزبان این ویروس باشند. ویروس تب کریمه کنگو همچنین از طریق تماس با خون یا مایعات بدن آلوده از فردی به فرد دیگر، به خصوص در مراکز بیمارستانی با بھداشت ضعیف، سرایت می‌کند. اصولا کادر درمان، کارگران کشتارگاهھا و دامداران بیشتر از همه در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. باید گفت که یک ویروس خاص است که به راحتی از راه نیش کنه سخت یا تماس با بافتهای آلوده منتقل می‌شود.
علائم تب خونریزی دهنده کریمه کنگو چیست؟
سردرد٬سرگیجه٬ تب شدید٬ درد کمر یا گردن درد مفاصل٬ دردهای عضلانی٬ دل درد٬ استفراغ٬ اسھال٬ چشم‌های قرمز یا دردناک و... نام برد.
علائم و نشانه ها تب کریمه کنگو چیست؟
طول دوره انکوباسیون بستگی به نحوه کسب ویروس دارد. به دنبال عفونت توسط گزش کنه ، دوره کمون معمولاً یک تا سه روز و حداکثر 9 روز است. دوره کمون بدنبال تماس با خون یا بافتهای آلوده معمولاً پنج تا شش روز و حداکثر مستند آن 13 روز است.
شروع علائم ناگهانی ، همراه با تب ، میالژی ، (درد عضلانی) ، سرگیجه ، گردن درد و سفتی ، کمردرد ، سردرد ، چشم درد و فوتوفوبیا (حساسیت به نور) است. ممکن است در اوایل حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، شکم درد و گلو درد وجود داشته باشد ، به دنبال آن نوسانات خلقی شدید و گیجی ایجاد شود. بعد از دو تا چهار روز ، ممکن است تحریک با خواب آلودگی ، افسردگی و سستی جایگزین شود ، و درد شکم ممکن است در ربع فوقانی سمت راست قرار گیرد ، با کبد قابل تشخیص (بزرگ شدن کبد).
سایر علائم بالینی عبارتند از تاکی کاردی (ضربان قلب سریع) ، لنفادنوپاتی (بزرگ شدن غدد لنفاوی) و بثورات پتشیال (بثورات ناشی از خونریزی در پوست) در سطوح مخاط داخلی ، مانند دهان و گلو و روی پوست. پتشی ممکن است جای خود را به بثورات بزرگتر به نام اکیموز و سایر پدیده های خونریزی دهد. معمولاً شواهدی از هپاتیت وجود دارد و بیماران شدیداً بیمار پس از روز پنجم بیماری ممکن است دچار تخریب سریع کلیه ، نارسایی ناگهانی کبد یا نارسایی ریوی شوند.
میزان مرگ و میر ناشی از CCHF تقریباً 30٪ است که مرگ در هفته دوم بیماری اتفاق می افتد. در بیمارانی که بهبود می یابند ، بهبود به طور کلی از روز نهم یا دهم پس از شروع بیماری آغاز می شود.
راه های تشخیص بیماری کریمه کنگو
عفونت ویروس CCHF را می توان با چندین آزمایش آزمایشگاهی مختلف تشخیص داد:
سنجش ایمنی جاذب مرتبط با آنزیم (ELISA)
تشخیص آنتی ژن
خنثی سازی سرم
روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ترانس کریپتاز معکوس (RT-PCR)
جداسازی ویروس توسط کشت سلولی
در بیماران مبتلا به بیماری کشنده و همچنین در بیماران در چند روز اول بیماری ، معمولاً پاسخ آنتی بادی قابل اندازه گیری مشاهده نمی شود و بنابراین تشخیص در این افراد با تشخیص ویروس یا RNA در نمونه های خون یا بافت حاصل می شود.
آزمایشات روی نمونه های بیمار خطر بیولوژیکی شدیدی را نشان می دهد و فقط باید در حداکثر شرایط مهار بیولوژیکی انجام شود. با این حال ، اگر نمونه ها غیرفعال شده باشند (به عنوان مثال با ویروسیدها ، اشعه گاما ، فرمالدئید ، گرما و غیره) ، می توان آنها را در یک محیط اساسی ایمنی زیستی دستکاری کرد.
داروی ضد ویروسی ریباویرین برای درمان عفونت CCHF با فواید آشکار استفاده شده است. به نظر می رسد هر دو فرمول دهانی و وریدی موثر باشند.
پیشگیری و کنترل از بیماری تب کریمه کنگو :
پیشگیری یا کنترل عفونت CCHF در حیوانات و کنه ها دشوار است زیرا چرخه کنه-حیوان-کنه معمولاً مورد توجه قرار نمی گیرد و عفونت در حیوانات اهلی معمولاً مشخص نیست. علاوه بر این ، بردارهای کنه بسیار زیاد و گسترده هستند ، بنابراین کنترل کنه با استفاده از قارچ کش (مواد شیمیایی برای از بین بردن کنه) فقط یک گزینه واقعی برای امکانات تولید دام مناسب است.
به عنوان مثال ، به دنبال شیوع یک کشتارگاه شترمرغ در آفریقای جنوبی (که در بالا به آن اشاره شد) ، تدابیری اتخاذ شد تا اطمینان حاصل شود که شترمرغ ها به مدت 14 روز در ایستگاه قرنطینه قبل از کشتار بدون کنه باقی مانده اند. این امر خطر ابتلا به حیوان را در هنگام ذبح کاهش داده و از ابتلای انسان به افراد در تماس با دام جلوگیری می کند.
توجه : هیچ واکسنی برای استفاده در حیوانات وجود ندارد.
