غم و رنج و بلا، سوغات این دنیاست باور کن

[خبری سرگرمی]

سوغات دنیا
غم و رنج و بلا، سوغات این دنیاست باور کن
مثال سیبِ پوسیده رُخش زیباست باور کن

اگر صدها رفیق باشند یار و یاورت بشنو
به وقت رفتن از دنیا بشر تنهاست باور کن

بشر بس که بود غافل در بند هوی باشد
همیشه مست خواب غفلت دنیاست باور کن

شنیدم من زهوشیاران دنیا خوش خط و خال است
به مثل مار زنگی پر خطر، زیباست باور کن

بود معیار سنجش بر زر و سیم عیار آن
عیار آدمی فردا بدان تقواست باور کن

بهار زندگانی، خزانی در پی اش باشد
اجل مانند تند بادی پی یغماست باور کن

ترازوی عدالت بس که میزان است در محشر
بقدره ذره ایی اعمال یقین پیداست باور کن

مکن تکذیب محشر را توای مست هوای نفس
که ربّ اِرْجِعونی نالهٔ فرداست باور کن

سلیمان باهمه حشمت به زیر خاک خوابیده
که بعد چند صباحی قرعه نام ماست باور کن

بترس زان ساعتی پرسند زخیر و شرّ اعمالت
دل قبر آن زمان هنگامه ای بر پاست باور کن

خوشا آن کس محب مرتضا باشد در دنیا
در آن هنگامه، دیدار علی ز یباست باور کن

درِ این خانه باز هست و(صفا) امیدها بر دل
بلی چشم امیدش حیدر و زهراست باور کن

قاسم جناتیان​