اینگونه خود را معرفی می‌کند: سعید حاجی زاده اصالتاً قزوینی، 40 ساله و 26 سال است که به معلم بودنم افتخار می‌کنم.
بچه قزوینم اما از آنجایی که به قومیت‌های مختلف کشور علاقه‌مندم، حدود یک سالی می‌شود که شهرستان جم استان بوشهر را برای زندگی انتخاب کرده‌ام تا اینبار تاریخ را برای فرزندان این بخش از سرزمینم تدریس کنم.
ماجرای فداکاری‌اش را ،اینگونه شرح می‌‌دهد: سال 80 با معجزه خداوند از تصادفی شدید جان سالم به دربردم پس از آن بود که تصمیم گرفتم به شکرانه زندگی دوباره، کار خیری انجام دهم.
آن سال‌ها در شهر قزوین معلم بودم؛ در مسیر رفت‌وبرگشت هر روزه‌ام به مدرسه، انجمن حمایت از بیماران دیالیزی قرار داشت از این رو شاهد رفت‌وآمد بیماران بسیاری به این انجمن بودم.
از آنجاییکه به شکرانه زنده بودن برای انجام کار خیر قصد کرده بودم با دیدن این انجمن اهدای یکی از کلیه‌هایم به بیماران نیازمند به ذهنم خطور کرد.
زمانیکه نیت خیرم را با همسرم در میان گذاشتم برخلاف تصوراتم، او ازاین نیت خیر استقبال کرد و همین موضوع منجر به آن شد تا در تصمیم خود راسخ‌تر شوم و سرانجام یکی از روزهای زمستانی سال 80 درمسیر بازگشت از مدرسه به سراغ انجمن رفته و از آنها خواستم دانش‌آموز نیازمند پیوندی را به من معرفی کنند تا کلیه‌ام را به او ببخشم.
روح‌الله دانش‌آموزی بود که به دلیل ابتلا به نارسایی کلیه، سال‌ها دیالیز می‌شد و اینگونه بود که با حمایت انجمن کلیه‌ام را به این دانش آموز 15 ساله اهدا کردم.
