Luna
Guest
?برای رفع مشکلات جامعه به «تحول» و «تکامل الگوی حـکمرانی» نیاز داریم
?معنای حـکومت ولایی، صرفا حکـمرانیِ ولیّ جامعه نیست؛ بلکه مشارکت حقیقی مردم در ادارۀ جامعه است
?باید یک «حلقۀ میانی» بین مردم و حکـومت شکل بگیرد، برای سازماندهی و تقویت مردم
ما برای پیشرفت و رفع مشکلات جامعه به دو مفهوم کلیدی نیاز داریم: یکی «تحوّل» و دیگری «تغییر الگوی حـکمرانی».
زمینه‌های تحوّل در جامعۀ ما هست. رهبـر انـقلاب هم سال‌هاست این تحول را پیگیری می‌کنند و اخیرا به آن تصریح هم فرمودند؛ از نهضت نرم‌افزاری شروع کرده تا موضوعات مختلف دیگر که در همۀ‌شان عزم تحوّل دیده می‌شود.
برای ایجاد تحول، باید دنبال تغییر و در واقع «تکامل الگوی حـکمرانی» باشیم. بعضی‌ها معنای حـکومت ولایی را درست نفهمیدند یا برای فریب مردم این‌طور القا کردند که «اسلامیت نظام در مقابل جمهوریت نظام قرار دارد!» درحالی‌که دین و ولایت به‌دنبال حکـمرانی حقیقی مردم است.
در حـکومت ولایی یا حـکومت اسلامی، امام جامعه حتی اگر پیامبر یا امام معصوم هم باشد، نمی‌خواهد خودش به‌تنهایی یا به‌وسیلۀ یک گروه محدودی، بر مردم حـکمرانی کند بلکه دنبال مشارکت حداکثری و حقیقی مردم در سرنوشت خودشان است و علت اساسی این‌همه مظلومیت امامان همین است که نخواستند بدون مشارکت مردم، کار را پیش ببرند.
رهـبر انقـلاب فرمودند: مردم‌سالاری دینی این نیست که مردم فقط پای صندوق رأی بیایند بلکه مردم در همۀ عرصه‌ها باید در ادارۀ امور خودشان مشارکت کنند. وقتی اقتصاد کشور، مردمی باشد، این یعنی مردم‌سالاری دینی در بخش اقتصاد.
برای تحقق این امر باید چه‌کار کنیم؟ باید مردم تقویت بشوند و توانایی آنها برای ادارۀ خودشان افزایش پیدا کند. برای این منظور، باید عده‌ای از نیروهای مردمی و نخبگان هر بخش و منطقه‌ای از کشور، یک «حلقۀ میانی» را شکل بدهند و مردم را سازماندهی کنند.
این حلقۀ میانی، یک شبکۀ ملی درست می‌کنند و بر تصمیمات دولـتی‌ها و مسئولین در هر منطقه‌ای نظارت می‌کنند، حتی برای تصمیم‌گیران هم تصمیم‌سازی می‌کنند. مثلاً مردم به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم(به‌واسطۀ این حلقۀ میانی) می‌توانند در تعیین استاندار دخالت کنند و بر عملکرد او نظارت داشته باشند.
نخبگان هر شهر و استانی، به مسائل و مشکلات آن منطقه واقفند و آن را از مسئولین پیگیری می‌کنند. آن‌وقت دیگر فرقی نمی‌کند چه کسی با چه گرایش سیاسی، استاندار یا فرماندار بشود؛ هر کسی باشد، باید این مشکلات را حل کند و الا از سوی نخبگان مردمی بازخواست می‌شود. با این روش ساده، خیلی از بازی‌های بیهودۀ سیاسی تمام می‌شود.
با دقت در بیانیۀ گام دوم و توضیح رهبر انقلاب دربارۀ این بیانیه، متوجه می‌شویم که بیانیۀ گام دوم دنبال تحقق چنین امری است و این به‌معنای تکامل شیوۀ حکمرانی در چهله دوم انقلاب است. این الگوی مطلوب تا کنون بوده است ولی فراگیر و نهادینه نشده است.
?علیرضا پناهیان
? گردهمایی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل - ۹۹/۱۲/۱
?? متن کامل:
? Panahian.ir/post/6716
?معنای حـکومت ولایی، صرفا حکـمرانیِ ولیّ جامعه نیست؛ بلکه مشارکت حقیقی مردم در ادارۀ جامعه است
?باید یک «حلقۀ میانی» بین مردم و حکـومت شکل بگیرد، برای سازماندهی و تقویت مردم
ما برای پیشرفت و رفع مشکلات جامعه به دو مفهوم کلیدی نیاز داریم: یکی «تحوّل» و دیگری «تغییر الگوی حـکمرانی».زمینه‌های تحوّل در جامعۀ ما هست. رهبـر انـقلاب هم سال‌هاست این تحول را پیگیری می‌کنند و اخیرا به آن تصریح هم فرمودند؛ از نهضت نرم‌افزاری شروع کرده تا موضوعات مختلف دیگر که در همۀ‌شان عزم تحوّل دیده می‌شود.برای ایجاد تحول، باید دنبال تغییر و در واقع «تکامل الگوی حـکمرانی» باشیم. بعضی‌ها معنای حـکومت ولایی را درست نفهمیدند یا برای فریب مردم این‌طور القا کردند که «اسلامیت نظام در مقابل جمهوریت نظام قرار دارد!» درحالی‌که دین و ولایت به‌دنبال حکـمرانی حقیقی مردم است.در حـکومت ولایی یا حـکومت اسلامی، امام جامعه حتی اگر پیامبر یا امام معصوم هم باشد، نمی‌خواهد خودش به‌تنهایی یا به‌وسیلۀ یک گروه محدودی، بر مردم حـکمرانی کند بلکه دنبال مشارکت حداکثری و حقیقی مردم در سرنوشت خودشان است و علت اساسی این‌همه مظلومیت امامان همین است که نخواستند بدون مشارکت مردم، کار را پیش ببرند.رهـبر انقـلاب فرمودند: مردم‌سالاری دینی این نیست که مردم فقط پای صندوق رأی بیایند بلکه مردم در همۀ عرصه‌ها باید در ادارۀ امور خودشان مشارکت کنند. وقتی اقتصاد کشور، مردمی باشد، این یعنی مردم‌سالاری دینی در بخش اقتصاد.برای تحقق این امر باید چه‌کار کنیم؟ باید مردم تقویت بشوند و توانایی آنها برای ادارۀ خودشان افزایش پیدا کند. برای این منظور، باید عده‌ای از نیروهای مردمی و نخبگان هر بخش و منطقه‌ای از کشور، یک «حلقۀ میانی» را شکل بدهند و مردم را سازماندهی کنند.این حلقۀ میانی، یک شبکۀ ملی درست می‌کنند و بر تصمیمات دولـتی‌ها و مسئولین در هر منطقه‌ای نظارت می‌کنند، حتی برای تصمیم‌گیران هم تصمیم‌سازی می‌کنند. مثلاً مردم به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم(به‌واسطۀ این حلقۀ میانی) می‌توانند در تعیین استاندار دخالت کنند و بر عملکرد او نظارت داشته باشند.نخبگان هر شهر و استانی، به مسائل و مشکلات آن منطقه واقفند و آن را از مسئولین پیگیری می‌کنند. آن‌وقت دیگر فرقی نمی‌کند چه کسی با چه گرایش سیاسی، استاندار یا فرماندار بشود؛ هر کسی باشد، باید این مشکلات را حل کند و الا از سوی نخبگان مردمی بازخواست می‌شود. با این روش ساده، خیلی از بازی‌های بیهودۀ سیاسی تمام می‌شود. با دقت در بیانیۀ گام دوم و توضیح رهبر انقلاب دربارۀ این بیانیه، متوجه می‌شویم که بیانیۀ گام دوم دنبال تحقق چنین امری است و این به‌معنای تکامل شیوۀ حکمرانی در چهله دوم انقلاب است. این الگوی مطلوب تا کنون بوده است ولی فراگیر و نهادینه نشده است.?علیرضا پناهیان
? گردهمایی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل - ۹۹/۱۲/۱
?? متن کامل:
? Panahian.ir/post/6716
