جنگ کره یک درگیری نظامی بود که از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ بین کره شمالی و کره جنوبی با حمایت قدرتهای خارجی در شبهجزیره کره رخ داد. این جنگ در نهایت با آتشبس به پایان رسید، اما دو کره همچنان از نظر فنی در وضعیت جنگی هستند [1، 2].
تاریخچه:
آغاز جنگ:
در ۲۵ ژوئن ۱۹۵۰، کره شمالی با حمایت شوروی و چین به کره جنوبی حمله کرد.
واکنش سازمان ملل:
سازمان ملل متحد با اعزام نیرو به رهبری ایالات متحده، به دفاع از کره جنوبی پرداخت.
تغییر موازنه:
نیروهای سازمان ملل متحد با پیشروی به سمت شمال، مرز دو کره را به سمت مرز چین سوق دادند.
مداخله چین:
چین در اواخر سال ۱۹۵۰ وارد جنگ شد و نیروهای سازمان ملل متحد را به عقب راند.
ادامه جنگ:
جنگ تا سال ۱۹۵۳ ادامه یافت و با وجود تلفات سنگین، هیچ یک از طرفین نتوانستند پیروزی قاطعی به دست آورند.
آتشبس:
در ۲۷ ژوئیه ۱۹۵۳، آتشبسی بین دو کره و سازمان ملل متحد امضا شد، اما معاهده صلحی هرگز امضا نشد [3، 5].
نتایج جنگ:
تقسیم کره:
مرز دو کره به همان منطقه غیرنظامی (DMZ) بازگشت.
تلفات:
این جنگ منجر به تلفات انسانی گسترده، از جمله کشته شدن میلیونها نفر از نظامیان و غیرنظامیان شد [3، 11].
تقویت دو کره:
جنگ باعث تقویت ارتشها و دولتهای دو کره شد و به تداوم خصومتها در طول جنگ سرد دامن زد.
ادامه خصومتها:
دو کره همچنان از نظر فنی در وضعیت جنگی هستند و اختلافات مرزی و تنشهای نظامی همچنان وجود دارد.
دلایل اصلی جنگ:
ایدئولوژیهای متضاد:
کره شمالی با حمایت شوروی و چین، به دنبال گسترش کمونیسم در شبهجزیره بود، در حالی که کره جنوبی با حمایت ایالات متحده از سرمایهداری دفاع میکرد.
تقسیم کره:
این جنگ ناشی از تقسیم کره پس از جنگ جهانی دوم و اختلافات بین دو دولت در مورد مشروعیت یکدیگر بود.
رقابت قدرتهای بزرگ:
جنگ کره بخشی از رقابت گستردهتر بین ایالات متحده و شوروی در طول جنگ سرد بود.
اهمیت تاریخی:
اولین درگیری بزرگ جنگ سرد:
جنگ کره اولین درگیری بزرگ بین قدرتهای بلوک شرق و غرب بود.
تلفات انسانی گسترده:
این جنگ یکی از خونینترین درگیریهای قرن بیستم بود.
تغییر موازنه قدرت در شرق آسیا:
این جنگ باعث تغییر موازنه قدرت در شرق آسیا و شکلگیری دو کره متحد با ایدئولوژیهای متضاد شد.